বিহু হৈছে অসমৰ আটাইতকৈ প্ৰসিদ্ধ উৎসৱ, আৰু ইয়াক বছৰত তিনিবাৰ উদযাপন কৰা হয়। বিহুৰ সময়ত, মহিলাসকলে মেখলা চাদৰ পিন্ধে আৰু বিহু নৃত্য নামৰ পৰম্পৰাগত নৃত্য পৰিৱেশন কৰে। বিহু নৃত্য শস্য চপোৱাৰ বতৰৰ উৎসৱ আৰু অতি উৎসাহ আৰু শক্তিৰে পৰিৱেশন কৰা হয়। বিহু নৃত্যৰ সময়ত পিন্ধা মেখলা চাদৰ সাধাৰণতে কপাহৰ দ্বাৰা নিৰ্মিত আৰু নৃত্যৰ সময়ত চলাচল সহজ কৰাৰ বাবে নূন্যতম অলংকাৰৰ সৈতে এটা সৰল ডিজাইন থাকে।
দুৰ্গা পূজা হৈছে অসমৰ আন এক গুৰুত্বপূৰ্ণ উৎসৱ, আৰু ইয়াক অতি ধুমধামেৰে আৰু সৌন্দৰ্যৰে উদযাপন কৰা হয়। দুৰ্গা পূজাৰ সময়ত, মহিলাসকলে ৰেচম বা অন্যান্য বিলাসী কাপোৰেৰে নিৰ্মিত আৰু জটিল ডিজাইন আৰু অলংকাৰেৰে সজ্জিত মেখলা চাদৰ পিন্ধে। দুৰ্গা পূজাৰ সময়ত পিন্ধা মেখলা চাদৰ সাধাৰণতে বিহুৰ সময়ত পিন্ধা মেখলা চাদৰতকৈ অধিক অলংকৃত আৰু বিস্তৃত, যি উৎসৱৰ মহিমা প্ৰতিফলিত কৰে।
পৰম্পৰাগত নৃত্যৰ উপৰিও, মেখলা চাদৰ ও হৈছে অসম উৎসৱৰ সময়ত বিভিন্ন ৰীতি-নীতি আৰু অনুষ্ঠানৰ এক অপৰিহাৰ্য অংশ। উদাহৰণ স্বৰূপে, বিবাহ অনুষ্ঠানৰ সময়ত, কইনাই মেখলা চাদৰ পিন্ধে, যি সাধাৰণতে ৰেচমেৰে নিৰ্মিত আৰু অত্যাধিক সুসজ্জিত। বিবাহ অনুষ্ঠানৰ সময়ত পিন্ধা মেখলা চাদৰক কইনাৰ বিশুদ্ধতা, সৌন্দৰ্য আৰু অনুগ্ৰহৰ প্ৰতীক বুলি গণ্য কৰা হয়।
শেষত, পৰম্পৰাগত নৃত্য আৰু ৰীতি-নীতি দুয়োটাতে মেখলা চাদৰৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা আছে। ই অসমৰ সমৃদ্ধ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যৰ প্ৰতীক আৰু ই অসমী মহিলাসকলৰ সৌন্দৰ্য, অনুগ্ৰহ আৰু সুন্দৰতা প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। মেখলা চাদৰ কেৱল কাপোৰৰ টুকুৰা নহয় কিন্তু সাংস্কৃতিক পৰিচয় আৰু গৌৰৱৰ অভিব্যক্তিও। বিহু নৃত্যৰ সৰলতা হওঁক বা দুৰ্গা পূজাৰ মহিমা ই হওঁক, মেখলা চাদৰ অসমবাসীৰ হৃদয়ত এক বিশেষ স্থান দখল কৰে আৰু তেওঁলোকৰ উৎসৱ আৰু উদযাপনৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংগ।
